جمعه هفته گذشته با دو تا از دوستان علاقمند به طبیعت به منطقه پلنگ دره رفتیم.اما این بار از یک سمت دیگر وارد منطقه شدیم.این بخش از پلنگ دره که برای وارد شدن به آن نیاز است که ابتدا از منطقه سلفچگان وارد جاده اراک شده وپس از طی مسافتی از کوه های نزدیک امام زاده جعفر به منطقه حفاظت شده پلنگ دره رسید.

یکی از دوستان ما که در زمینه خزندگان فعالیت می کند تو این فصل از زمستان در پی خزندگان بود!!البته مدتی هوا گرم شده بود و احتمال دیدن بعضی از گونه ها وجود داشت.در همان ابتدای مسیر وارد یک منطقه کوهستانی شدیم که دارای صخره های صعب العبوری بود.این کوه ها قلمرو عقاب طلایی بود که همان اول صبح در مقابل چشم های بهت زده من و دوستانم از فاصله بسیار نزدیک به ما(روی کوه) پرواز کرد در حالی که خرگوش بزرگی را با پنجه های خودش محکم گرفته بود....!!!

متوجه حضور ما در بین صخره ها نشد و همین که خواست برای خوردن خرگوش روی صخره های اطراف بشینه با شنیدن صدای ما اوج مختصری گرفت و رفت.افسوس که اون لحظه دوربین ما غلاف بود....!!بعد از مدتی عقاب صحرایی نزدیک قلمرو این پرنده با شکوه شد در آن لحظه عقاب طلایی با یک مانور هوایی عقاب صحرایی را از محدوده خودش دور کرد.دیدن این صحنه ها تو نسیم سرد اول صبح روی کوه که آفتاب هنوز گرماشو پیش خودش نگه داشته واقعا لذت بخشه!!

مطابق همیشه دسته بسیار زیبا و با نمک ،با قدم های شیرین و سرو صدای دلشنین کبک ها را دیدیم که در بین صخره ها مشغول عشق بازی با طبیعت بودن...

تماشای دسته زاغ های منقار قرمز هم در نوع خودش جالب توجه بود همچنین کلی پرنده دیگر که متاسفانه موفق به شناسایی نشدیم.روی کوه ها سه دسته بزرگ کبوترهای چاهی را دیدیم که مانند کبوتر های شهری مشغول چرخ زدن در آسمان بودن.انگار که می خواستن با آسمان پیوند محکمی برقرار کنند.

بعد از اینکه گرمای آفتاب ظهر کمی دشت را گرم کرد از کوه ها پایین اومدیم و در پی خزندگان چشم ها را به زمین دوختیم.دست آورد ما یک مارمولک چموش،یک عدد پوست مار و یک لانه عقرب بود که تو این فصل از سال برای خودش موفقیتی محسوب می شد!

خیلی دوست داشتم که حداقل یک گرگ ببینیم آخه قبل از وارد شدن به منطقه یکی دو نفر رهگذر خیلی سفارش کردن که مبادا خوراک گرگ ها نشیم!ما هم در جواب گفتیم که:

پدر جان ما برای همین اومدیم.....

گرگ که ندیدیم اما در عوض یک پژو آر دی دیدیم که(محتوی آن سه مرد با لباس های شخصی بود)با سرعت از میان دشت به سمت ما اومد و با چهره ای برافروخته پرسید :

_امرتون...؟

گفتم :عرض شود که برای گشت زنی و پرنده نگری و خزنده نگری و...اومدیم!

_خزنده...تو این هوا مار و عقرب کجا بود؟

خلاصه بعد کلی صحبت و اسم اوردن و...گذاشتند رفتند،آخرشم نفهمیدیم که کی بودن...؟شکارچی بودن یا محیط بان یا....

یک تعدا گونه گیاهی هم دیدیم که ساختار جالبی داشتند اگر اسم اونها را کسی میدونه ممنون میشم مار را هم در جریان بزاره

صبحانه اون هم تو هوای سرد در دل منطقه با دوستان خاطره شیرینی بود.

در پایان باز هم پلنگی ندیدیم و در عوض صحبت قاطعانه محلی ها را شنیدیم که:

باباجان هست!!پلنگ هست ...!!باید بیشتر تو کوه ها برید...

خلاصه اینکه اطراف قم منطقه ای هست که حتی اگر پلنگ هم نداشته باشه گونه های ارزشمندی داره که شایسته توجه بیشتر از این هاست.دیدن اون عقاب طلایی که خرگوش بزرگی را شکار کرده بود چنان شوری در من ایجاد کرد که تا چند روز برای همه تعریف می کردم.بخدا حیفه که با ندونم کاری ها،تصمیم های غلط و....تماشای مجدد این چنینی صحنه هایی تبدیل به یک آرزوی دست نیافتنی بشه...